تبادل
لینک هوشمند
اسیر
تو را می خواهم و دانم که هرگز
به کام دل در آغوشت نگیرم
تویی آن آسمالن صاف و روشن
من این کنج قفس مرغی اسیرم
ز پشت میله های سرد تیره
نگاه حسرتم حیران به رویت
در این فکرم که دستی پیش اید
و من ناگه گشایم پر به سویت
در این فکرم که در یک لحظه غفلت
از این زندان خاموش پر بگیرم
به چشم مرد زندانبان بخندم
کنارت زندگی از سر بگیرم
در این فکرم من و دانم که هرگز
مرا یارای رفتن زین قفس نیست
اگر هم مرد زندانبان بخواهد
دگر از بهر پروازم نفس نیست
ز پشت میله ها هر صبح روشن
نگاه کودکی خندد به رویم
چو من سر می کنم آواز شادی
لبش با بوسه می اید به سویم
اگر ای آسمان خواهم که یک روز
از این زندان خامش پر بگیرم
به چشم کودک گریان چه گویم
ز من بگذر که من مرغی اسیرم
من آن شمعم که با سوز دل خویش
فروزان می کنم ویرانه ای را
اگر خواهم که خاموشی گزینم
پریشان می کنم کاشانه ای را
|
قاب زیبای پنجره اگر به خانه ی من امدی برای من ای مهربان چراغ بیاور و یک دریچه که از ان به ازدحام کوچه ی خوشبختی بنگرم...
| ||
|
لینک دوستان
|
گفتند بی شک شاعر : گروس عبدالملکیان
هر چند امیدی به وصال تو ندارم
ای چشمه ی روشن منم آن سایه که نقشی
می دانی و می پرسیم ای چشم سخنگوی
عشق جوابی به سوال تو ندارم
ای قمری هم نغمه درین باغ پناهی
از خویش گریزانم و سوی تو شتابان دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی
دین راهگشا بود و تو گمگشتۀ دینی
آهو نگران است، بزن تیر خطا را
این قدر میاندیش به دریا شدن ای رود
مهتاب به خورشید نظر کرد و درخشید ای عقل بپرهیز و مگو
عشق چنان است
هم هیزم سنگین سری دوزخیانی
ای عشق! چه در شرح تو جز «عشق» بگوییم شاعر: فاضل نظری من امشب تا سحر خوابم نخواهد برد ادامه..... ادامه مطلب
طرف ِ ما شب نیست
رفتم ، مرا ببخش و مگو او وفا نداشت
راهی بجز گریز برایم نمانده بود این عشق آتشین پر از درد بی امید
در وادی گناه و جنونم کشانده بود رفتم که داغ بوسه ی پر حسرت تو را با اشک های دیده ز لب شستشو دهم رفتم که نا تمام بمانم در این سرود رفتم که با نگفته به خود آبرو دهم رفتم مگو ، مگو ، که چرا رفت ، ننگ بود رفتم ، که گم شوم چو یکی قطره اشک گرم در لابلای دامن شبرنگ زندگی رفتم ، که در سیاهی یک گور بی نشان فارغ شوم ز کشمکش و جنگ زندگی ادامه.............
ادامه مطلب
شعله رمیده
ادامه مطلب رمیده « دوستت دارم » را من دلاویزترین شعر جهان یافته ام این گل سرخ من است. دامنی پر کن از این گل که دهی هدیه به خلق که بری خانه دشمن که فشانی بر دوست،  ادامه..... ادامه مطلب 
شب آرامی بود
می روم در ایوان، تا بپرسم از خود
زندگی یعنی چه؟
مادرم سینی چایی در دست
گل لبخندی چید ،هدیه اش داد به من
ادامه.....
ادامه مطلب
ادامه..... ادامه مطلب ديروز به ياد تو و آن عشق دل انگيز ادامه.... ادامه مطلب دخترك خنده كنان گفت كه چيست ادامه مطلب می گوید: کلمات گاهی بار معنایی خود را از دست می دهند این روزها "دوستت دارم" ها دیگر قلب کسی را به تپش وا نمیدارد و گونه کسی را سرخ نمی‌کند می گویم: مشکل از دوست داشتن نیست مشکل از تکرار است... در زندگیت به کسی اعتــــماد کن ، که به او ایمــــان داری نه احســاس . . . 
ترا چون آرامش خواب پرستو دوست می دارم ترا چون گریه های بی بهانه
بی قرار توام ودر دل تنگم گله هاست آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب در دلم هستی وبین من وتو فاصله هاست آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست باز می پرسمت از مسئله دوری وعشق وسکوت تو جواب همه مسئله هاست
به دیدارم بیا هر شب ، در این تنهایی ِ تنها و تاریک ِ خدا مانند دلم تنگ است. بیا ای روشن ، ای روشن تر از لبخند شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهیها دلم تنگ است. .... ادامه.... ادامه مطلب نظم عمومی بدنت را برهم زدم میلاد تهرانی" تتکیه گاهم نيستي آرام جانم نيستي مي وزد طوفان درد بادبانم نيستي! نيستي هروقت محتاج توام امشبي كه سخت محتاج توام
ادامه................................. ادامه مطلب به چشمانت بیاموز که هر کس ارزش دیدن ندارد... به قلبت بیاموز که هر کس کنج آن جای ندارد.. . بودن عشق می خواهد
کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ کار ما شاید این است که در افسون گل سرخ شناور باشیم پشت دانایی اردو بزنیم . دست در جذبه یک برگ بشوییم و سر خوان برویم صبح ها وقتی خورشید ، در می آید متولد بشویم . هیجان را پرواز دهیم ................. ادامه مطلب از پشت پنجره می بینمت
آرام و تاریک می آیی با یک سبد ستاره و با یک بلور ماه احساس می کنم حالا که غمگینم تو زودتر آمده ای ای نارفیق شب .... من از تو مي مردم امّا تو زندگاني من بودي تو با من مي رفتي تو در من مي خواندي وقتي كه من خيابانها را بي هيچ مقصدي مي پيمودم تو با من مي رفتي تو در من مي خواندي ............... ادامه شعر.... ادامه مطلب
همه ي هستي من آيه ي تاريكي است كه تو را در خود تكراركنان به سحرگاه شكفتن ها و رستن هاي ابدي خواهد برد من در اين آيه تو را آه كشيدم ، آه من در اين آيه تو را به درخت و آب و آتش پيوند زدم ... ادامه شعر...
ادامه مطلب فروغ فرخزاد
همه میدانند همه میدانند که من و تو از آن روزنهء سرد عبوس باغ را دیدیم و از آن شاخهء بازیگر دور از دست سیب را چیدیم همه میترسند همه میترسند ، اما من وتو به چراغ و آب و آینه پیوستیم و نترسیدیم
............................
ادامه مطلب |
درباره وبلاگ  ########## هم موسم بهار طرب خیز بگــــــــــذ رد/ هم فصل ناملایم پاییز بگــــــــــــــــذ رد/ گر نا ملایمی به تو کرد از قـضــــــــــا خود را مساز رنجه که این نیز بگذرد
امکانات وب
|
| [ طراحی : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin ] | ||
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
